Türk Adli ve İdari Yargılama hukuku AKIL TUTULMASI örnekleriyle doludur. Bunlardan sadece bir iki tanesini sıralamak istiyorum.
1. Yargıç veya Hakim ile Savcının aynı hizada Avukatın savunma makamı olarak aşağıda yer alması,
2. Duruşma salonlarının YARGILAMANIN ALENÎLİĞİNE RAĞMEN pentagon’un kripto görüşmeleri yapılıyormuş gibi KRALDAN KRALCI MÜBAŞİRLER TARAFINDAN gizli tutulması, girmek isteyenleri bir hışımla dışarı püskürtmesi
3. Son karar açıklanırken ayağa kalkılmasına rağmen her ara kararda (gerekmemesine rağmen) ayağa kalkma ritüelinin devam etmesi
4. İstinaf mahkemelerinin hala işlerlik kazanmaması,
5. Yargıçların tanık, sanık ve iddia makamını dinleyerek kendi başına metin yazıp iddia ve/veya savunma makamının görüşünü dinlemeye bile gerek görmeksizin kafasına göre metin dikte ettirmesi, bunun düzeltilmesine yönelik tarafları ima, baskı, jest mimik ve uyarılarla şiddetle terslemeleri,
6. Anayasa Mahkemesinin her bulduğu soruna maydonoz olup önüne gelen konulara müdahil duruma sokulması
7. Hukukun üstünlüğü ile YARGIÇ DEVLETİ paranoyasını ve yanılsaması
8. Cumhuriyet Savcılarının kendilerini hukukun koruyucusu sıfatından çıkarıp devletin sahibi gibi görmeleri paranoyası
9. HSYK yapısı içindeki YÜRÜTME ve YARGI bileşimi
ŞİMDİ OLMASI GEREKENLERİ KISACA SIRALAYALIM:
1. Savcılar Avukatlarla aynı hizada oturmalıdır.
2. Mahkeme salonları alenidir, yargılama gizli oturum olmadığı sürece herkese açık olmalıdır. Açık olması olağan, gizli olması olağan dışı görülmelidir.
3. Nihai karar olmaksızın ayağa kalkma ritüeli derhal terkedilmelidir.
4. İstinaf mahkemeleri hızlı bir şekilde kurulup Türkiye’nin dört bir yanında işlevselleştirilmelidir.
5. Yargıçlar savunma ve/veya iddia makamına görüşü rızası olmaksızın metin yazma/yazdırma alışkanlığından vazgeçmelidirler. Metne yapılan müdahalelerde yargıçlar pişmiş aşa su katma babından gözlerini belertmemelidirler.
6. Anayasa mahkemesi her konuya bakmamalıdır.
7. Hukuk devleti amaç, kanun devleti araçtır. Yargıç Egemenliği olan devletler daha çok kanun devletini ön plana çıkarır ve kanunların ruhundan çok tekniği üzerinden yola çıktıklarından çoğu zaman güçlünün kanunu dolanmasına çanak tutmaktadır.
8. Cumhuriyet savcıları hukukun koruyucularıdır evet. Ama kendilerini devletin yegane sahipleriymişcesine hareket etmeleri katlanılamaz. Devletin sahibi, amelesiyle, milletvekiliyle, eğitimcisiyle, bürokratıyla, balıkçısıyla mimarıyla, her meslek ve sınıftan herkestir. Devletin sahibi, milletin kendisidir ve onun doğrudan veya temsili olarak iradesidir. Böylesi bir psikozdan Cumhuriyet Savcılarımızın arınması gerekmektedir. Her bir anormallikte bir zamanlar Cumhuriyet Başsavcılarının parti kapatmaya yeltenmelerini düşündüğümüzde bana biraz daha hak verirsiniz.
9. HSYK yapısı içinde bakanın (Adalet Bakanı) bulunması ve/veya yetkinliğinin yargı bağımsızlığı açısından geniş olarak çizilmesi.
ŞİMDİ ANAYASA MAHKEMESİNE KONU GELDİĞİNDE SÖYLENECEK ŞEY ÇOKTUR.
1. Anayasa mahkemesi sadece ve sadece kanunların anayasaya aykırılığı konusuna bakmalıdır. Görevi sadece ve sadece bu olmalıdır. Asla görev aşımına gitmemelidir.
2. Yüce Divan sıfatıyla yeni bir yargı mercii ihdas edilmeli. Yüce Divana bireysel başvuru hakkı getirilip Anayasa mahkemesine olan bireysel başvuru DERHAL kaldırılmalıdır.
3. Yüce Divan DANIŞTAY, SAYIŞTAY ve YARGITAY gibi kurumların en üst yargı mercii haline getirilmelidir. Yani Yüce Divan apayrı bir yargı mercii haline getirilip Anayasa Mahkemesi Teknik Bir Mahkeme haline getirilmelidir.
Bu sıraladığım konulara bu günün hukukçuları dudak bükse de, on sene içinde dile getirdiğim zemine gelineceği açıktır.
EN İYİ İCRAATLARDAN BİRİ:
Devlet Güvenlik Mahkemelerinin kaldırılması Türkiye’nin bir ayıptan kurtulmasıdır. Tıpkı bu mahkemenin kaldırılması gibi yukarıda dile getirdiğim reformlar hukuk ve yargılama hukukunda ivedilikle uygulanmalıdır.
TEKRAR VE SON NOT:
Amaç, hukukun üstünlüğüdür. Kanunların üstünlüğü değil,
Amaç, demokrasidir, Cumhuriyet değil. Gerek kanunlar gerekse cumhuriyet, hukuk ikliminin demokratik bir zeminde oluşturulmasıdır.
Sağlıcakla kalınız efendim.
Etiketler: anayasa mahkemesi, Hukuk, hukuk devleti, hukukun egenemliği, kanun devleti, seçkincilik, yargı, yargıçlar bürokrasisi, yargıçlar egemenliği, yargılama, yargılama hukuku, YÜCE DİVAN