Askıda Bitki
Facebook ta Farmwille denilen bir furya var internetle ilgilenen herkes bilir. Bir o kadar da yaygın olan sanal bebek büyütme saplantısı.
Bu konuda basından takip ettiğim dramatik haber bu konuya eğilmeme neden oldu.
“Güney Kore’de yaşanan bu akıl almaz olay, 3 aylık bebeğe yapılan otopsiden sonra ortaya çıktı. Yapılan otopside prematüre doğan 3 aylık bebeğin dengesiz beslendiği ve dolayısıyla açlıktan öldüğü tespit edilince, Güney Koreli evli çift geçtiğimiz günlerde tutuklanarak cezaevine gönderildi.
Olayın en korkunç tarafı ise 3 aylık bebekleriyle yeteri kadar ilgilenmeyen ve bu nedenle açlıktan ölümüne neden olan evli çiftin, internet üzerinden oynadıkları RPG (Role Playing Game – Rol Yapma Oyunu) türü Prius Online isimli bir oyunda “Anima” isimli sanal kız çocuklarını büyütüyor olmasıydı.”
Haber bu. Haber doğrudur. Doğru olmasının veya olmamasının hiç bir önemi yoktur. Çünkü insanların sanal oyunlara olan fetişistçe ilgisi akıl izan götürür gibi değildir. Nice işi gücü başından aşkın masabaşı çalışanları veya çalışmayanları, kelli felli insanları sanal oyunlarla saatlerini hacamakta, kendi binalarıyla, villalarıyla, bağı ve bahçesiyle ilgilenmek yerine “farm ville” larıyla ilgilenmekteler.
Dünün tarım arazilerinde çift sürmekte olan, sebze meyve yetiştiren, ekin eken yığınlarca insanları, tarım ürünleri fiyat ve ithalat politikaları nedeniyle kentlere göçmüşler, kentin kibrit kutusu evlerinin içinde bu duygularını tatmin etmekteler.
Ne var ki, toprağın çamuru, ne ayaklarına bulaşıyor, ne kil tırnak arasına giriyor, ne yorgunluğun ardından ter kokusu var ne de sınır uyuşmazlıkları. Sanal ortamda bir saniyede hasat yapılmakta. Ancak plazma ekranın karşısına çivilenmiş, sünepeleşmiş, edilgenleşmiş, tembelleşmiş bu insan kitlesi yukarıda haber alıntısında da görüldüğü gibi gerçek hayatla bağlarını kesmekte veya gerçek hayata karşı duyarsızlaşmaktalar. Oysa ki insanların, balkonlarında bile olsa çiçek büyütmeleri, saksılarına maydonoz, nane, soğan ekmeleri hem kendileri hem psikolojileri için çok ama çok daha faydalı.
Gerçek topğara el değdirmek, ayak basmak, vücuttaki bütün negatif enerjileri almakta, vücuda her taraftan yüklenen /bulaşan manyetik kirliliklerden toprağa (suya da) dokunularak arınılmakta. Toprağın ve suyun bu kıyas kabul etmez faydaarına karşın, insanlar ısrar ve inatla, manyetik plazma (plastikyoğun) ekranın karşısında bu duygularını tatmin etmeleri bilinçli bir insan olarak ve insanlığın geleceği adına beni fazlasıyla endişeye boğmakta. Okurlarım bilirler, şahsımın da çoğu zamanı o plastik plazma ekranın karşısında geçmekte fakat, arada büyük bir fark var, ben o ekranın karşısında sürekli ve düzenli olarak bilgi üretmekteyim ve benim ve eser sahiplerinin ürettiği bilgileri insanların faydasına sunmaya çalışmaktayım.
İnsanlar saksıda bitki yetiştirip onu balkonlarına asıp (gösterip) mutlu olmaktansa face profilllerinden yapmacık tarlaları ve bahçelerini göğüslerini gere gere birbirleriyle paylaşmakta. Toplumun bu mikrokozmozu kronikleştikçe bireysel tembellik katsayısı artmakta. Tembellik arttıkça üretim azalmakta, üretimi tüketiminden çok olan ülkelerde de sömürü artmakta, sömürü katsayısı yüksek olan ülkelerde alt gelir guruparında büyük açlıklar başgöstermekte. Sanal olarak askıda bitkiler, gerçek olarak askıda ekmek gerekliliğini artırmakta, bütün bunlar da (malesef) iktidar tarafından dolaylı yoldan teşvik edilen “sadaka kültürü”nü kronikleştirmektedir.
İnsanlar, özellikle eğitimli kültürlü bilinçli insnaların yaptıklarının nereye vey nerelere kadar varabileceeklerinin farkında olmalarının zamanı geçmek üzeredir. Bunun bilincinde olmamız gerek!
Not:
Bu yazı, https://www.bilgiagi.net, https://www.bilgievreni.com, https://www.gazetecanik.com, https://www.kamudanhaber.com, https://www.siyasalforum.net, https://www.gercekgazete.web.tr, https://www.ahmetfidan.com ile, Gerçek Gazete, Balıkesir Demokrat, ve Fatsa Güneş gazetelerinde yayınlanmaktadır. Yazarın izni olmaksızın başka hiçbir yayın organında kaynak veya dipnot göstermeksizin kısmen veya tamamen alınamaz, çoğaltılamaz.
Uğur ÖZALTIN