Üşüyordu Muhin Başkan Mamak Cezaevi’nin soğuk betonlarından.
Yıllarca yatıp hiç ceza almamış olmanın garabetiyle, utancıyla üşüyordu asıl.
Adaletin tecellisini beklemekten üşüyordu. Tecelli edemeyen etmeyen adaletin!
Muhsin Başkan üşürken mamak cezaevinde betonlar fısıldamış mıydı ne, on yıllar sonra da üşüyeceğini. Devamını Okuyun
Bir destan yazılmış, bir kader çizilmiş,
Yüreği patlatan iman dolu insanlar, alevden tufanlar…
Kan fışkırmış yerden, ölüm dökülmüş gökten.
Günler geçmiş üstünden, yıllar kurutmuş destanın yapraklarını, asırlar beklemekte duygusuzlaşmaları…
Destan Çanakkale’de yazılmış, bıçağın kemiğe dayandığı raddede kıyama durulmuş.
Şehadete sevdalı yürekler ölümle birer oyunmuş. Devamını Okuyun
Etiketler: anı, anma, çanakkale, çanakkale ruhu, günce, kutlama, lirik
“Tırnak İçindeki Hayatlarımızın” dışındaki İç Sesi
Bakarsınız şöyle bir yüksekten çatılara. İster Çamlıca’dan, İster Atakule’den İsterse İzmir’in Varyan’ından. Buralardan bakınca hani biraz gönül okşar çatılar. Ya deniz görürsünüz, ya o yüksekliğin içinize doldurduğu gıcıkatıcı coşkusuyla toz pembe bakarsınız ister istemez.
Köy evleri veya iki üç katlı yarı ahşap evlerin çatıları olurdu eskilerde. derûni Devamını Okuyun
Etiketler: günce, hayat, Kent, kent psikolojisi, Toplum, Yaşam
Babama değerini sordum, “dünyalar kadar” dedi.
Dünyanın değerini sordum, “beş para etmez” dedi.
Neyin ne kadar değerinin olduğu, zamana, yere ve kişilere göre değiştiği toplumsal bir gerçektir. Bu gerçek evrensel bir gerçektir. Dün politikanın puslu zirvelerinde dolaşan bir dostla konuşurken onun parantez Devamını Okuyun
14 Şubat’ın 30 Şubat’a dönüşmesini ne çok isterdim oysa ki… Bu yazımı 30 Şubat’a armağan ediyorum. Bu serzenişimin nedeni bayanlardır. O kadar gün icat etmişler ki, neredeyse yılın bir ayı bayanlar için şu ya da bu şekilde özel gün haline gelmiş. Örneğin anneler gününü herkes bilir kutlar, ihmal edemez, ama babalar gününden insanların üçte ikisi habersizdir. Devamını Okuyun
Etiketler: günce, günlük, hayat, kutlama, sevgililer günü, Yaşam, yıldönümü
Hani bazen ardiyeye girer veya tavan arasına çıkar, ateşli ateşli size lazım olan şeyi aramaya başlarsınız. Aslında aradığınız şeyin orada olduğunu bilmeseniz de en azından bilmek istersiniz. Bu ümit ve hevesle biraz da oflaya puflaya. Derken çok uzun zamandır unuttuğunuz eşyalarınızı, terk ettiğiniz anılarıyla birlikte görürsünüz. Bazen de bir sandukça çıkar apansız karşınıza. Bir şevkle hemen aralarsınız Devamını Okuyun
Etiketler: çatı, ev, günce, Kent, Psikoloji, tavan, tavan arası, Toplum, Yaşam